Σε μία δίκη, ο δικηγόρος του μηνυτή κάλεσε την πρώτη του μάρτυρα κατηγορίας, μια γιαγιά.
Την πλησιάζει και τη ρωτάει : ”Κυρία Παπαδοπούλου, με γνωρίζετε;».
Και η μάρτυς απαντάει, ”Μα φυσικά, σας γνωρίζω κύριε Τοσόπουλε. Σας γνωρίζω από όταν ήσασταν μικρό αγόρι, και ειλικρινά, η απογοήτευση που μου δώσατε είναι μεγάλη. Ψεύδεστε ασυστόλως, κερατώνετε τη γυναίκα σας, χειραγωγείτε τον κόσμο και τους κουτσομπολεύετε πίσω από την πλάτη τους. Φυσικά και σας γνωρίζω!”
Ο δικηγόρος έμεινε έκπληκτος. Μη γνωρίζοντας τι να κάνει, έδειξε τον δικηγόρο υπεράσπισης και ρώτησε ξανά : “Κυρία Παπαδοπούλου, γνωρίζετε τον δικηγόρο υπεράσπισης;”
Και εκείνη απαντάει, ”Nαι, φυσικά και τον γνωρίζω. Τον γνωρίζω από όταν ήταν ακόμα παιδί. Είναι τεμπέλης και αλκοολικός. Δεν έχει ούτε μία κανονική σχέση, και η νομική του εξάσκηση είναι η χειρότερη σε ολόκληρη την πόλη! Και δεν κάνω λόγο για το κεράτωμα της συζύγου του με 3 διαφορετικές γκόμενες, εκ των οποίων η μία είναι η γυναίκα σου. Φυσικά και τον ξέρω”.
Ο δικηγόρος υπεράσπισης κόντεψε να μείνει.
Ο δικαστής κάλεσε και τους δύο δικηγόρους να πλησιάσουν την έδρα και με πολύ χαμηλή φωνή τους είπε :
”Προσέξτε καλά. Μην τολμήσει κανένας σας να τη ρωτήσει εάν με γνωρίζει!”.
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.