O ορθόδοξος σκύλος

Ένας Ελληνοαμερικάνος επισκέπτεται τον αδερφό του, βοσκό στην Κρήτη. Έχει μαζί του κι ένα σκύλο ράτσας Αλάσκας. Τον βλέπει ο βοσκός και παρακαλά. 
-Aσε μου ρε αδερφέ το σκύλο εδώ, εγώ θα τον έχω στην περιποίηση, και τέτοιο σκύλο δε βρίσκω εδώ ενώ εσύ θα ξαναβρείς! 
-Ναι! του λέει κι ο ξενιτεμένος άλλά θέλω να ζει σαν ...άνθρωπος! Εμείς στην Αμερική είμαστε πολύ φιλόζωοι! 
-Να μην στεναχωριέσαι! Στη μάντρα ή στο σπίτι θα τον έχω πάντα μαζί μου και μόνο κρέας και γάλα θα τρώει! Με τα πολλά λύγισε ο Αμερικάνος στη θέληση του αδερφού του. Περνάνε δέκα χρόνια, μοιραία πεθαίνει ο σκύλος. Τηλεφωνά ο βοσκός στον αδερφό του, και παίρνει την απάντηση. 
-Α!!είπαμε σαν άνθρωπος! θα τον κηδέψεις χριστιανικά. 
-Μα γίνονται αυτά τα πράγματα; 
-Πές το στον παπά του χωριού να το κάνει! 
Πάει ο βοσκός στον παπά του λέει ότι θέλει χριστιανική κηδεία για το λυκόσκυλο και του λέει ο παπάς: 
-Σήφη, την τσικουδιά να την λιγοστέψεις! ήντα ναι αυτά που μου ζητάς! 
-Μα ο αδερφός μου λέει...παίρνει το κινητό (ναι! το νου σας! όλοι οι βοσκοί στην Κρήτη είχαν κινητά πριν τους δικηγόρους! ζωοκλοπές βλέπετε!) και μιλά με τον αδερφό του. 
-Δώσε μου τον παπά! - λέει εκείνος: Έλα παπα-Λάμπρο με ακούς; δυόμισυ χιλιάδες δολάρια σου στέλνω για την κηδεία του σκύλου αλλά να γίνει όπως πρέπει! εντάξει; 
-Εντάξει! εντάξει. 
Κλείνει το κινητό ο παπάς και λέει του Σήφη. 
-Καλά ρε κουμπάρε! γιατί δεν μου λές από την αρχή ότι ο σκύλος σου...ήταν Ορθόδοξος;