Ήταν ένας βάρβαρος, κλασικά δυνατός αλλά και χαζός. Ενώ έχει νικήσει στρατούς ολόκληρους μόνος του, στη διαδρομή στέκεται σ' ένα δάσος.
Εκεί που προχωρούσε βρίσκει ένα δέντρο που είχε μια πόρτα πάνω!
Την κοιτάει για λίγο... "Κάποιος εχθρός θα μένει μέσα", λέει, "θα μπώ!"
Αρχίζει λοιπόν να ρίχνει μπουνιές και κλωτσιές με όλη του τη δύναμη στην πόρτα. Η πόρτα δεν έπαθε το παραμικρό!
"Εγώ;" λέει εκνευρισμένος, "εγώ ο Κόναν και να μην μπορώ να ρίξω μια πορτούλα!"
Βγάζει λοιπόν ένα σπαθί και αρχίζει να τη βαράει. Η πόρτα τίποτα, παρέμεινε στη θέση της!
"Μα πως γίνεται να έχω νικήσει στρατιές ολόκληρες και να μην μπορώ να ρίξω μια πόρτα!"
Βγάζει τώρα το διπλό τσεκούρι του και αρχίζει τις τσεκουριές στην πόρτα!
Η πόρτα τίποτα! Ούτε γρατσουνιά!
Ενώ έκανε τερατώδεις προσπάθειες να ρίξει την πόρτα, τον βλέπει ένας γέροντας, ο σοφός αρχηγός των ξωτικών του δάσους!
Τον πλησιάζει...
- Κόναν, του λέει, έχει και πόμολο η πόρτα...
Τον κοιτάει ο Κόναν περίεργα:
- Όλο γρίφους είσαι γέροντα...
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.